WĘGIERSKIE legendarium andegaweńskie

Opracował, regesty legend zestawił, całość do druku przygotował Ferenc Levárdy. Przedmowa Lajos Vayer. Przełożyła z węgierskiego Eszter Ławnik. Warszawa Budapeszt 1978. Wydawnictwo Ossolineum & Magyar Helikon-Corvina. s.343. liczne wielobarwne il. skas. piecz. bibliot. opr. pł. oryg. obwoluta. 33 cm.

Wydanie faksymilowe. 

Legendarium andegaweńskie („Acta Sanctorum pictis imaginibus adornata”) – bogato zdobiona księga przygotowana około roku 1337 dla Andrzeja, młodszego syna króla węgierskiego Karola Roberta, wywodzącego się z rodu Andegawenów, który wychowywał się w Neapolu.

Podzielony pergaminowy kodeks składa się ze 140 kart znajdujących się w Bibliotece Watykańskiej, Ermitażu w Petersburgu, Pierpont Morgan Library w Nowym Jorku, Bancroft Library w Berkeley, Metropolitan Museum Library w Waszyngtonie oraz paryskim Luwrze.

Legendarium opowiada w obrazach o życiu Chrystusa i różnych świętych. Historia w obrazach została opracowana na podstawie Złotej legendy Jakuba de Voragine.

Jest to jednak nie tylko zbiór biografii świętych, ale i wierne przedstawienie realiów XIV wieku. Ilustracje malował – według przypuszczeń autora wstępu – malarz królewski Hertul. Uczył się on w Bolonii i tam przyswoił sobie sztukę malowania miniatur. Na początku XIV wieku ukształtował się charakterystyczny styl miniatur: łączył on w sobie elementy bizantyjskie z wpływami francuskimi i innymi. Legendarium Andegaweńskie jest jednym z najpiękniejszych dzieł malarstwa miniaturowego epoki trecento.

W II poł. XX wieku z materiałów Biblioteki Watykańskiej, nowojorskiej Pierpont Morgan Library i petersburskiego Ermitażu Ferenc Levárdy zestawił na nowo księgę, która na przestrzeni wieków została podzielona i jej fragmenty znalazły się w odległych punktach świata.

W 1978 roku efekt pracy Ferenca Levardy został wydany jako faksymile wspólnie przez wydawnictwo Ossolineum[6] oraz Magyar Helikon-Corvina[7].

399.00 

1 w magazynie

Kategoria:

Opis

WĘGIERSKIE legendarium andegaweńskie. Opracował, regesty legend zestawił, całość do druku przygotował Ferenc Levárdy. Przedmowa Lajos Vayer. Przełożyła z węgierskiego Eszter Ławnik. Warszawa Budapeszt 1978. Wydawnictwo Ossolineum & Magyar Helikon-Corvina. s.343. liczne wielobarwne il. skas. piecz. bibliot. opr. pł. oryg. obwoluta. 33 cm.
Wydanie faksymilowe. 
Legendarium andegaweńskie („Acta Sanctorum pictis imaginibus adornata”) – bogato zdobiona księga przygotowana około roku 1337 dla Andrzeja, młodszego syna króla węgierskiego Karola Roberta, wywodzącego się z rodu Andegawenów, który wychowywał się w Neapolu.
Podzielony pergaminowy kodeks składa się ze 140 kart znajdujących się w Bibliotece Watykańskiej, Ermitażu w Petersburgu, Pierpont Morgan Library w Nowym Jorku, Bancroft Library w Berkeley, Metropolitan Museum Library w Waszyngtonie oraz paryskim Luwrze.
Legendarium opowiada w obrazach o życiu Chrystusa i różnych świętych. Historia w obrazach została opracowana na podstawie Złotej legendy Jakuba de Voragine.
Jest to jednak nie tylko zbiór biografii świętych, ale i wierne przedstawienie realiów XIV wieku. Ilustracje malował – według przypuszczeń autora wstępu – malarz królewski Hertul. Uczył się on w Bolonii i tam przyswoił sobie sztukę malowania miniatur. Na początku XIV wieku ukształtował się charakterystyczny styl miniatur: łączył on w sobie elementy bizantyjskie z wpływami francuskimi i innymi. Legendarium Andegaweńskie jest jednym z najpiękniejszych dzieł malarstwa miniaturowego epoki trecento.
W II poł. XX wieku z materiałów Biblioteki Watykańskiej, nowojorskiej Pierpont Morgan Library i petersburskiego Ermitażu Ferenc Levárdy zestawił na nowo księgę, która na przestrzeni wieków została podzielona i jej fragmenty znalazły się w odległych punktach świata.
W 1978 roku efekt pracy Ferenca Levardy został wydany jako faksymile wspólnie przez wydawnictwo Ossolineum[6] oraz Magyar Helikon-Corvina[7].

Informacje dodatkowe

Rok

1978