Opis
GALICJA na józefińskiej mapie topograficznej 1779-1783. Tom 3. Część A. Sekcje 53-80. Część B. Faksymilia arkuszy 53-80. Redakcja tomu Waldemar Bukowski Bogusław Dybaś Zdzisław Noga. Kraków 2015. Polska Akademia Nauk Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Stacja Naukowa w Wiedniu & Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie Instytut Historii. wyd.1. s.LXXVII,,329. liczne il. w tekście i na wyklejkach mapy. opr. oryg. kartonowa twarda. 31 cm. Część B to reprodukcje 22 omawianych map. w dwóch woluminach.
Tytuł, podtytuł i tekst również w j. niemieckim.
Dawno oczekiwana Mapa królestwa Galicji i Lodomerii tzw. mapa Miega.
Na każdy tom składa się komplet dwóch woluminów formatu 232 x 310 mm w oprawie twardej. Jeden zawiera mapy (w oryginalnym wymiarze – skala 1 : 28 800), a drugi część tekstową, to jest obszerne opisy wojskowe terenów w języku niemieckim i w polskim, współczesnym tłumaczeniu, opatrzone aparatem krytycznym oraz indeksami do tekstu źródłowego i do samej mapy.
Zawartość drugiego woluminu stanowią 32 arkusze map sekcji: 53-80 (29 oryginałów i 3 kopie) w skali 1:28.800.
Obejmują one południową część Wyżyny Sandomierskiej z Płaskowyżem Tarnowskim, następnie makroregion Pogórze Środkowobeskidzkie z fragmentem Pogórza Rożnowskiego, Pogórzem Ciężkowickim i Obniżeniem Gorlickim, a w części południowej Beskid Niski.
Pod względem przyrodniczym interesujący jest Magurski Park Narodowy i inne obszary Beskidu Niskiego, a także parki krajobrazowe, w tym Ciężkowicko-Rożnowski i Pasma Brzanki. Na tym terenie znajdują się ważne, historyczne miasta Tarnów i Biecz, a także Dąbrowa Tarnowska, Dębica, Tuchów, Gorlice, Jasło i Dukla.
Tom niniejszy obejmuje interesujący teren pogranicza osadnictwa polskiego i łemkowskiego, stąd wiele obiektów miało nazwy zarówno polskie, jak i łemkowskie. Po drugiej wojnie światowej mieszkańcy wsi łemkowskich w Karpatach zostali wysiedleni. Wraz z nimi zanikła znaczna część toponimów i hydronimów, która była do tamtych czasów przechowywana z pokolenia na pokolenie w pamięci ludzi.