Opis
GALICJA na józefińskiej mapie topograficznej 1779-1783. Tom 5. Część A. Sekcje 88-93, 102-108, 118-125, 133-142. Część B. Faksymilia arkuszy 88-93, 102-108, 118-125, 133-142. Redakcja tomu Waldemar Bukowski Bogusław Dybaś Zdzisław Noga. Kraków 2014. Polska Akademia Nauk Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Stacja Naukowa w Wiedniu & Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie Instytut Historii. wyd.1. s.LXV,329. liczne il. w tekście i na wyklejkach mapy. opr. oryg. kartonowa twarda. 31 cm. Część B to reprodukcje omawianych map. w dwóch woluminach.
Tytuł, podtytuł i tekst również w j. niemieckim.
Dawno oczekiwana Mapa królestwa Galicji i Lodomerii tzw. mapa Miega.
Na każdy tom składa się komplet dwóch woluminów formatu 232 x 310 mm w oprawie twardej. Jeden zawiera mapy (w oryginalnym wymiarze w skali 1 : 28 800), a drugi część tekstową, to jest obszerne opisy wojskowe terenów w języku niemieckim i w polskim, współczesnym tłumaczeniu, opatrzone aparatem krytycznym oraz indeksami do tekstu źródłowego i do samej mapy.
Zawartość drugiego woluminu stanowi 36 arkuszy map sekcji: 88-93, 102-108, 118-125, 133-142 (31 oryginałów i 5 kopii) w skali 1:28.800.
Obejmują one niemal w całości dawną ziemię sanocką oraz zachodni skrawek ziemi przemyskiej, wchodzących w skład Rusi Czerwonej. Po rozbiorach Polski obszar ten stanowił w całości cyrkuł sanocki. Geograficznie są to zachodnia część Beskidu Niskiego, wschodnia część Bieszczadów i Pogórze Przemyskie.