Opis
GALICJA na józefińskiej mapie topograficznej 1779-1783. Tom 6. Część A. Sekcje 144-150, 163-169, 183-189. Część B. Faksymilia arkuszy 144-150, 163-169, 183-189. Redakcja tomu Waldemar Bukowski Bogusław Dybaś Zdzisław Noga. Kraków 2016. Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego „Societas Vistulana”. Polska Akademia Nauk Instytut Archeologii i Etnologii Stacja Naukowa w Wiedniu & Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie Instytut Historii i Archiwistyki & Austriackie Archiwum Państwowe. wyd.1. s.LXXVIII,233. liczne il. w tekście i na wyklejkach mapy. opr. oryg. kartonowa twarda. 31 cm.
Część B to reprodukcje 21 omawianych map. w dwóch woluminach.
Tytuł, podtytuł i tekst również w j. niemieckim.
Dawno oczekiwana Mapa królestwa Galicji i Lodomerii tzw. mapa Miega.
Na każdy tom składa się komplet dwóch woluminów formatu 232 x 310 mm w oprawie twardej. Jeden zawiera mapy (w oryginalnym wymiarze; skala 1 : 28 800), a drugi część tekstową, to jest obszerne opisy wojskowe terenów w języku niemieckim i w polskim, współczesnym tłumaczeniu, opatrzone aparatem krytycznym oraz indeksami do tekstu źródłowego i do samej mapy..
Tom 6 obejmuje fragment historycznej ziemi przemyskiej do Tanwi na północy, po linię ciągnącą się na zachód od Sieniawy i Przemyśla. Od wschodu wcina się fragment województwa bełskiego. Po rozbiorach rozciągały się tu cyrkuły przemyski, zamojski i żółkiewski. Przed II wojną światową większość tego obszaru należała do województwa lwowskiego, a północna część do województwa lubelskiego. Dziś stanowi część województwa podkarpackiego, a jego południowo-wschodnie fragmenty należą do Ukrainy. Geograficznie to fragment Równiny Biłgorajskiej, Płaskowyżu Tarnogrodzkiego, Doliny Dolnego Sanu i Płaskowyżu Chyrowskiego.
