Opis
GALICJA na józefińskiej mapie topograficznej 1779-1783. Tom 9. Część A. Część B. Część C. Sekcje 313–322, 336–343, 356–362, 375–379. Wydał Andrzej Janeczek przy współpracy Bogusława Dybasia i Łukasza Walczego. Warszawa 2017. Polska Akademia Nauk Instytut Archeologii i Etnologii Stacja Naukowa w Wiedniu & Uniwersytet Rzeszowski Austriackie Archiwum Państwowe. s.XCI,267,XVIII,79. liczne il. w tekście i na wyklejkach mapy. opr. oryg. kartonowa twarda. 31 cm.
W latach 1779–1783 wojskowi kartografowie austriaccy pod kierunkiem ppłk. Friedricha von Miega sporządzili dokładną mapę tzw. Królestwa Galicji i Lodomerii, czyli ziem polskich zagarniętych przez Austrię w wyniku I rozbioru Rzeczypospolitej. Arkuszom mapy towarzyszą opisy kartowanego terenu obejmujące charakterystykę lasów i roślinności, ukształtowania terenu, rzek i wód oraz ważniejszych budowli o znaczeniu militarnym (zamki, dwory, kościoły i klasztory).
Tom 9 opracowania mapy tzw. Królestwa Galicji i Lodomerii, powstałej w latach 1779-1783 pod kierunkiem ppłk. Friedricha von Miega, mieści w sobie 20 arkuszy mapy obejmujących terytorium między górzystym pasmem Roztocza na zachodzie i Bugiem na wschodzie, odpowiadający obszarowi staropolskiej ziemi bełskiej.
Konstrukcja tomu jest analogiczna jak w poprzednich tomach:
Pierwszy wolumin zawiera obszerne opisy wojskowe w języku niemieckim i we współczesnym polskim tłumaczeniu, opatrzone aparatem krytycznym oraz indeksami do tekstu źródłowego i do samej mapy.
Zawartość drugiego woluminu stanowi 20 arkuszy map sekcji: 206-210, 230-234, 256-260 i 287-291 w skali 1:28.800.
Trzeci wolumin zawiera tłumaczenie na język ukraiński opisów wojskowych do map.
