TATRY Zachodnie. Wielka Kopa Koprowa z Beskidu.

Fot. Tadeusz Krystek. Lwów 1938. Wydawca: Książnica-Atlas.

Widokówka z obiegu pocztowego, zapisana, ślady po znaczku i stemplu pocztowym.

Oto kilka słów o autorze fotografii z WET:

Krystek Tadeusz (ok. 1905). Taternik , narciarz, lotnik, fotograf . W latach międzywoj. był asystentem na wydziale mechaniki Politechn. Lwow., a pracował też u prof. Eugeniusza Romera we Lwowie; w 1935 miał już doktorat.

W 1925-38 był jednym z najbardziej aktywnych taterników; towarzyszami jego wspinaczek byli najczęściej: Jerzy Golcz (od 1925), Konstanty Narkiewicz-Jodko , Tadeusz Ciesielski , Stefan Osiecki i dwaj bracia: J. i Z. Krystkowie, a od 1928 także taternicy spiscy, np. Klara Hensch , Ferenc Bányász , László Bilek , Matthias Nitsch .

Przechodził drogi tatern., które w owych latach uchodziły za najtrudniejsze: pd. ścianę Zamarłej Turni (dwukrotnie w 1928), wsch. ścianę Mięguszowieckiego Szczytu (w 1927 i 1928), pd. ścianę Małego Lodowego Szczytu (1927, 1928 i 1938) i Lodowej Kopy (1928 i 1932), Grań Wideł od wsch. na zach. (1928), zach. ścianę Łomnicy (1936) i in., nieraz nowymi wariantami.

Z jego nowych dróg najważniejsze to I wejście pn.-wsch. ścianą Rumanowego Szczytu w 1927 z Golczem i Narkiewiczem. Nie udała się próba wejścia na Żabiego Konia jego pn. ścianą (w 1927 z Golczem).

Był on też b. dobrym fotografem górskim; od 1935 swoje zdjęcia tatrz. publikował w czasopismach i demonstrował na wystawach fot., a niektóre były reprodukowane na pocztówkach wydanych w 1938 we Lwowie przez „Książnicę-Atlas”. W czasie II wojny świat. był lotnikiem, a po wojnie zamieszkał w USA.

88.20 

1 w magazynie

Opis

TATRY Zachodnie. Wielka Kopa Koprowa z Beskidu. Fot. Tadeusz Krystek. Lwów 1938. Wydawca: Książnica-Atlas.

Widokówka z obiegu pocztowego, zapisana, ślady po znaczku i stemplu pocztowym.

Oto kilka słów o autorze fotografii z WET:

Krystek Tadeusz (ok. 1905). Taternik , narciarz, lotnik, fotograf . W latach międzywoj. był asystentem na wydziale mechaniki Politechn. Lwow., a pracował też u prof. Eugeniusza Romera we Lwowie; w 1935 miał już doktorat.

W 1925-38 był jednym z najbardziej aktywnych taterników; towarzyszami jego wspinaczek byli najczęściej: Jerzy Golcz (od 1925), Konstanty Narkiewicz-Jodko , Tadeusz Ciesielski , Stefan Osiecki i dwaj bracia: J. i Z. Krystkowie, a od 1928 także taternicy spiscy, np. Klara Hensch , Ferenc Bányász , László Bilek , Matthias Nitsch .

Przechodził drogi tatern., które w owych latach uchodziły za najtrudniejsze: pd. ścianę Zamarłej Turni (dwukrotnie w 1928), wsch. ścianę Mięguszowieckiego Szczytu (w 1927 i 1928), pd. ścianę Małego Lodowego Szczytu (1927, 1928 i 1938) i Lodowej Kopy (1928 i 1932), Grań Wideł od wsch. na zach. (1928), zach. ścianę Łomnicy (1936) i in., nieraz nowymi wariantami.

Z jego nowych dróg najważniejsze to I wejście pn.-wsch. ścianą Rumanowego Szczytu w 1927 z Golczem i Narkiewiczem. Nie udała się próba wejścia na Żabiego Konia jego pn. ścianą (w 1927 z Golczem).

Był on też b. dobrym fotografem górskim; od 1935 swoje zdjęcia tatrz. publikował w czasopismach i demonstrował na wystawach fot., a niektóre były reprodukowane na pocztówkach wydanych w 1938 we Lwowie przez „Książnicę-Atlas”. W czasie II wojny świat. był lotnikiem, a po wojnie zamieszkał w USA.

Informacje dodatkowe

Rok

1938

Obszar

Karpaty, Tatry